ข้อมูล+สารสนเทศ...จากประสบการณ์น้อย ๆ ของสนมวอน

ข้อมูล+สารสนเทศ...จากประสบการณ์น้อย ๆ ของสนมวอน

สวัสดีครับอาจารย์จงฯ + ทุก ๆ คนสนมวอนกลับมาอีกแล้วหลังจากที่หายไปจากบล็อกพักใหญ่ ๆ เพราะมัวแต่ไปเต้นแร้งเต้นกา อยู่กับ หัวข้อ+รายละเอียดของโปรเจ็คสหกิจฯ ที่ต้องส่งให้เสร็จสิ้นในเร็ววัน แถมก็ยังป่วยอีกอะไรอีก ทำให้สัปดาห์ที่ผ่านมาของสนมวอนกลายเป็นสัปดาห์แห่งความวุ่นวาย...ไปเลยทีเดียว

เรื่องที่สนมวอนจะนำมาให้อ่านในสัปดาห์นี้ เป็นเรื่องที่สนมวอนเรียบเรียงขึ้นเอง จากสมอง+ประสบการณ์น้อย ๆ (เท่าที่มี) ของสนมวอนเอง อาจจะพอมีประโยชน์ หรืออาจจะกลายเป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุดสำหรับเพื่อน ๆ ก็เป็นได้ แต่ถึงยังไงก็ไม่ใครหยุดสนมวอน ไม่ให้โพสต์ ได้ 55+

เข้าเรื่องเลยแล้วกันคับ...

สนมวอนจำได้ว่าตั้งแต่ เริ่มเรียนในสาขาวิชานี้ คำ ๆ หนึ่งที่จะได้ยินได้ฟัง เข้าหูอยู่ ตลอดเวลานั่นก็คือคำว่า "ข้อมูล" (Data) ซึ่งก็จะมีอีกคำหนึ่งที่อยู่คู่กัน นั่นก็คือ "สารสนเทศ" (Information) ซึ่งในขณะนั้นถ้าถามว่ามันหมายความว่าอะไร? ก็ตอบได้นะ เพราะตอบตามหนังสือไง...!! แต่ถ้าถามว่ามันมีประโยชน์อย่างไร นำไปใช้อย่างไร นี่อาจจะต้องนั่งทำหน้าเป็นเครื่องหมาย "ปรัศนี" ? อยู่สักนานสองนาน เพราะว่า เรารู้ความหมายไง รู้จากหนังสือ แต่ไม่เคยได้ใช้จริง เห็นของจริง ตัวเป็น ๆ เราก็เลยไม่สามารถตอบได้ว่า มีประโยชน์อย่างไร ใช้อย่างไร...

จนวันหนึ่ง...'หนมวอน ก็มีโอกาส ได้เข้าไปทำงานที่ บริษัทแห่งหนึ่ง ในตำแหน่ง เจ้าหน้าที่เอกสารของห้องปฏิบัติการเคมี ซึ่งแค่วันแรกๆ กระดาษเป็นตั้ง ๆ ก็มากองอยู่ตรงหน้า และสิ่งที่เราต้องทำ นั่นก็คือ นำสิ่งที่อยู่บนกระดาษเหล่านั้น ใส่ลงในคอมพิวเตอร์ทั้งหมด

เพียงเท่านั้น เครื่องหมายปรัศนี ก็มาอยุ่ตรงหน้าสนมวอน ทันที โอีะ ! พระเจ้า มันอะไรกันนี่ แต่ก็ทำนะ จำได้ว่า2-3วัน เสร็จรวมแล้วประมาณ 500 กว่าแผ่นได้ งานที่เจ้านายสั่งนั้นทำจนเสร็จ แต่คำถามที่ถามอยู่ในใจว่า "ทำไป...ทำไม" ยังคงหาคำตอบไม่ได้... แล้วสนมวอนก็ไม่มีใจ...กล้าพอที่จะถาม

จนเช้าของอีกวันได้เวลาเข้างาน "เจ้านาย" ซึ่งเค้าให้เราเรียกเค้าว่า "พี่" ซึ่งสนมวอนคิดว่าเค้าคงจะลดระยะห่างระหว่างเจ้านายกับลูกน้องให้มันแคบลง ... ก็เข้ามาถามว่า "อืม นี่เราใช้ Excel เป็นใช่มั้ย เราก็ตอบว่า ครับ งั้นก็ดีเลย...แล้ววันนั้น พี่เค้าก็อยู่ประกบเราทั้งวัน คอยบอกความต้องการของพี่เค้าว่าต้องการอะไรจาก "ข้อมูล"

เจ้าข้อมูล 500 กว่า Row บนเอ๊กเซลอันนั้นก็ค่อย ๆ แปลงร่าง(เหมือนเซเลอร์มูนเลย คุคุ) กลายมาเป็น...

กราฟ

แผนภูมิแท่ง

ผลรวมและรายละเอียดที่จัดเรียงใหม่

งานครั้งนั้นก็ผ่านไปด้วยดี แต่ครั้งนี้ สนมวอนไม่พลาดเป็นครั้งที่ 2 แน่นอน ที่จะเอ่ยปากถาม "พี่" เค้าว่า "พี่จะเอาสิ่งพวกนี้ไปทำอะไร ?"
พี่เค้าก็ตอบ ออกมา แล้วก็พูดในสิ่งที่ทำให้สนมวอนตรัสรู้ ดวงตาเห็น ธรรม ขึ้นมาในทันทีเลย ว่า

"แก ก็ลองคิดดูสิ ว่าถ้าพี่เอาไอ้กองกระดาษหรือว่าไฟล์ Excel ที่แกทำตอนแรก ไปส่งให้ผู้บริหารดู หัวพี่จะขาดมั้ย ?" >>>เก็บไว้ให้คิดต่อเองนะคับ ว่า ทำไม?

จากวันนั้นก็เกือบ ๆ 3 ปีแล้ว สนมวอนก็ยังรู้สึกขอบคุณ "พี่" ที่ทำให้สนมวอนเข้าใจคำ 2 คำ ซึ่งมันยังคงอยู่รอบ ๆ ตัวเสมอมา...จนวันนี้ "ขอบคุณครับ"

ทิ้งท้าย นาทีนี้ สนมวอนรู้สึกได้ว่า ทั้ง "ข้อมูล" และ "สารสนเทศ" มันอยู่ รอบ ๆ ตัวเรา จริง ๆ บางอย่างมีประโยชน์ บางอย่างก็ไม่มีประโยชน์ และสิ่งที่จะวัดได้ว่ามีประโยชน์ หรือ ไม่นั้น ก็คือประสบการณ์ที่มี แตกต่างกันออกไปในแต่ละคน อย่างที่ อาจารย์จงฯ เคยบอกว่า ความคิดเห็น ไม่มีถูก ไม่มีผิด ของสิ่งเดียวกัน แต่ละคนอาจมองเห็นไม่เหมือนกัน สิ่งที่เรา มองว่าไม่เป็นประโยชน์สำหรับเรา แต่สำหรับคนอื่นมันอาจจะเป็นสิ่งที่มีคุณค่าสำหรับเขา...มากที่สุดก็ได้

พบกันใหม่ตอนหน้า กับ "คำสอนของอากง"
สวัสดีครับ

sanom_WON ~ I am GooD_kNIGHT

สนมวอน ~ อัศวินผู้แสนดี

07052009

12:12 pm

____________________

พัฏฐวร (วอน)