- - ความฝันโง่ๆ - -

วันนี้เห็นเพื่อนเราคนหนึ่งได้นำหนังสือของคุณวินทร์ เลียววาริณ มาเป็นของแลกเปลี่ยนซึ่งเป็นของสำคัญของเพื่อนคนนั้น เราเองก็เป็นคนที่อ่านหนังสือของคุณวินทร์เหมือนกัน ชื่นชอบวิธีในการเขียนเรื่องและชื่นชมในความสามารถของเค้ามาก แม้ว่าจะยังไม่ได้อ่านจนหมดทุกเล่มแต่ก็กำลังพยายามจะเก็บอ่านให้หมด
และวันนี้เราจะขอนำข้อคิดดีๆจากหนังสือเล่ม ที่มีชื่อว่า "ความฝันโง่ๆ" มาให้เพื่อนๆได้อ่านเพื่อเสริมสร้างกำลังใจกัน (มันเป็นหนังสือที่เสริมสร้างกำลังใจนั่นแหละ)

++กำลังใจแด่ทุกคนที่มีความฝันโง่ๆ...

++ไม่มีความมืด ก็ไม่รู้คุณค่าของแสงตะวัน
ไม่มีความหนาวเย็น ก็ไม่รู้คุณค่าของความอบอุ่น
ไม่มีความสูญเสีย ก็ไม่รู้คุณค่าของการมี

++เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านแล้วผ่านเลย
แต่น่าแปลกที่หลายคนชอบใช้เวลาไปกับการดูเวลา

++ตะบองเพชรที่ยืนกลางแดดแผดเผาชั่วนาตาปี ยังออกดอกงดงามได้
อุปสรรคจะเป็นอุปสรรคก็ต่อเมื่อเรามองมันเป็นอุปสรรค

++ความรู้เป็นคนละเรื่องกับการเข้าโรงเรียน

++ต้นหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาผลาญ
ผลิใบใหม่ออกมาเสมอเมื่อมีโอกาส
เกิดเป็นคน กลัวอะไรกับอุปสรรค

++มองโลกด้วยหัวใจ
ไม่ใช่ด้วยสายตาอย่างเดียว

++อุปสรรคเล็กๆน้อยๆระหว่างทางทำให้การเดินทางมีรสชาติมากขึ้น

++ทุกสิ่งมองได้สองด้านเสมอ

++เวลาเป็นธรรมชาติที่รีไซเคิลไม่ได้

++ใช้เวลาปัจจุบันไปกับอดีตและอนาคตเป็นการลงทุนที่สูญเปล่า

++การเรียนรู้ที่สำคัญที่สุดคือความสามารถที่จะรู้ว่าเราไม่รู้อะไร

++วุฒิภาวะมิใช่ได้มาจากการใช้จ่ายเงินซื้อมา แต่มาจากการใช้จ่ายชีวิต

++จงรู้เท่าทันความทุกข์ที่เกาะใจเรา

++รู้ครึ่งๆกลางๆอันตรายกว่าไม่รู้เลย

++ไม่มีอะไรในโลกที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

++ความอ่อนไหวไม่ใช่เรื่องอ่อนแอ
ความแข็งแกร่งก็ไม่ใช่ความเข้มแข็งเสมอไป
เพราะชีวิตที่ดีคือการรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา

++การปฏิเสธจุดอ่อนของตน ก็เหมือนการไม่ยอมรับว่ามีรูรั่วบนเรือที่กำลังแล่น

++คุณค่าของการใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
อาจอยู่ที่การใช้ชีวิตนอกรั้วมหาวิทยาลัย

++ลองเดินหน้าสู่ความฝันโง่ๆ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย...

เอามาเป็นบางส่วนเท่านั้นใครอยากอ่านเพิ่มเติมหาอ่านได้ที่

ที่มา หนังสือความฝันโง่ๆ หนังสือเสริมสร้างกำลังใจ ชุด 2 ของวินทร์ เลียววาริณ

พรรณราย (แมม)